حوالی غروبــــ

همیشه سراغت را از طلوع  میگیرم؛خدانکند تو حوالی غروب گم شده باشی...

مالک کائنات

اگر بجای یک زبان؛ هزاران زبان داشتم؛هزاران هزار بار میگفتم: مالک کائنات یکی است!!

فـریـب

ناسازگاری می کند دلم؛از بس که باصـــبـر و امــیــد فریبش داده ام؛که می آیـی...

و هنوز هم خبری از آمدنت نیست!

بـهـانـه ها

باز هم شب جمعه و بهانه های دل!

نمی دانم در پی کدام بهانه دلم را آروم کنم!؟

شـلمچه!

یــا

کرب و بلای حــسـیـن!

بـرکـت

برای تو می نویسم؛ای کسی که زیباترین القاب عـالم را دارا هستی....

باتـواز حـرکـت دسـتم بـرکـت می بارد!!

م ه د ی

دنـیایــــ مــن

دیــگر دلـم آروم نـمی شـود هـرچـه مـیگـویـم:شـایـدایـن جـمـعـه بـیـایـد....

دنـیـایـــ مـن!کـجـایـی کـه هـرچـه مـی آیـی؛نـمـی رسـی؟!

انتظار

بـیـا و تـرجـمه کن واژه ی انتظار را....

بـیا و داستان دل بی قرار و منتظرم را مرور کن...!

الـلهم عـجـل ولـیـک الـفـرج

غـروبــــ

خورشید به امید چشمان تو زنده است؛اما از غصه ی نبودنت غروب هر روز کمرنگ تر میشود...!

پی نوشت:

خـداکـنـد کـه بـیـایـی!

یاصـاحـب الـزمان(عج)

آبــــ

براستی کیست این عباس؟!

که اگر سکینه لـب به گفتن آب تر کند؛همه ی هستی عباس آب می شود!

فضای دل

فضای دل دیوانه ام گرفته اس؛دوباره پای گنه کارم به بزم عشق تو باز گشته اس!