بـهـانـه ها

باز هم شب جمعه و بهانه های دل!

نمی دانم در پی کدام بهانه دلم را آروم کنم!؟

شـلمچه!

یــا

کرب و بلای حــسـیـن!

بـرکـت

برای تو می نویسم؛ای کسی که زیباترین القاب عـالم را دارا هستی....

باتـواز حـرکـت دسـتم بـرکـت می بارد!!

م ه د ی

دنـیایــــ مــن

دیــگر دلـم آروم نـمی شـود هـرچـه مـیگـویـم:شـایـدایـن جـمـعـه بـیـایـد....

دنـیـایـــ مـن!کـجـایـی کـه هـرچـه مـی آیـی؛نـمـی رسـی؟!

انتظار

بـیـا و تـرجـمه کن واژه ی انتظار را....

بـیا و داستان دل بی قرار و منتظرم را مرور کن...!

الـلهم عـجـل ولـیـک الـفـرج

غـروبــــ

خورشید به امید چشمان تو زنده است؛اما از غصه ی نبودنت غروب هر روز کمرنگ تر میشود...!

پی نوشت:

خـداکـنـد کـه بـیـایـی!

یاصـاحـب الـزمان(عج)

آبــــ

براستی کیست این عباس؟!

که اگر سکینه لـب به گفتن آب تر کند؛همه ی هستی عباس آب می شود!

فضای دل

فضای دل دیوانه ام گرفته اس؛دوباره پای گنه کارم به بزم عشق تو باز گشته اس!

حبیبی یا حسین

راه"حـسـیـن" کوتاهترین راه رسیدن به بهشت است!

عـباس جان

معرفت در مقابل تو قد خم می کند!

ع ب ا س

نـشـناختمت

بارها در کنارم بودی و نشناختمت؛بارها صدایم کردی و نشنیدم؛بارها نوازشم کردی و نفهمیدم

کمی لیاقت میخواهم!

م ه د ی