اگــرنــازیــ کند دختر؛خریدارش پـــدر باشد
چه حیران و سرگردانم امروز...قدم هایم را به سختی بر میدارم
انگار در دلم رخت میشورند!
کم کم به خانه ی کوچکت نزدیکــ میشوم
خانه ای که فقط ازچند تکه سنگ و مشتی خاکــ درست شده است
بابای مهربونم سلام
مهمان نمیخواهی؟!
آمده ام کادوی روز پدر را بهت بدهم!
چندشاخه گـــل ســـرخ
و
دریایی از اشکــ
و
حسرت دوباره دیدن چشمانت
دوست داری کادویت را؟!
چشم دوخته ام به در خانه شاید بیایی
نگاهی به در و نگاهی به قاب عکست!
احساس خفگی میکنم؛بغض سنگینی در گلویم چنگ میزند
نمیدانم چرا در این روز کنارمان نیستی!!!
نبودنت بهای سنگینی ست برای دل تنگم
چطوری نبودنت را جشن بگیریم بـــابـــا
از وقتی رفته ای قلبم ترکــ برداشته بود و امروز که بر سرمزارت آمدم؛شکست...خودم صدایش را شنیدم
لااقل به خوابم بـــیـــا...
و حالا من در اوج پاییزی ترین ویرانی یکــ دل
میان غصه ای از جنس کوچکــ یکــ ابــــر
نمیدانم چـــرا؟!
شاید به رسم عــادت پروانگی ام باز
برای شادی روحت دعـــاکردم!
بـــابـــای خوبیها روزت مبارکـــ
