میخواهم غم پنهانی دلم را به لباس واژگان مزین کنم!

و

از صفحه ی دلم به صفحه ی کاغذ منتقل کنم!


آه...

خوشا بحال پروانه ها...

چرایی اش را تو خودت بهتر میدانی...


نمیدانم تا چند صفحه و چند سطر پر میشود از این نوشته ها...

فقط میدانم هرچقدر که باشند؛بدون او صفایی ندارند این نوشته ها...