پنج شنبه ای نیست
تا رهگذری
بر بی کسی ام فاتحه بخواند و اشکـــ بریزد
هــو السبّوح
والفجــر
خداوند گاهی به ذات خود و گاهی به صفات خود قسم یاد می کند! و گاهی به افعال خود(مانند این آیه)سوگند یاد می کند، یعنی :
سوگند به بامداد محـرم که اول سال است ،
سوگند به بامداد ذی الحجه که ماه حج و زیارت است
و به بامداد روز آدینه که حج درویشان است
و به بامدادِ همه روزها سوگند که همه روز در همه سال هنگامِ مناجاتِ دوستان است و ساعت خلــوت عارفان،
سوگند به بامدادِ دلِ دوستان که محل نظر خداوند جهان است و سوگند به روشنایی بامدادِ معرفت که سبب آسایش مومنان و باعثِ راحتِ آنان است.