عمریست نبودنت را در ثانیه های بغض آلودم نفس میکشم؛
روزگار مدام نبودنت را به رخم میکشد و نیامدنت را برایم دیکته میکند
ومن همچنان نمره ام صفر میشود...نیامدنت را هنوز یاد نگرفته ام...
بیا...بیا...بدون تو بغض این فضا باز نمیشود؛
بیا و ببار؛مرا خیس باران کن....
گاهی نهایت آرزویم میشود؛
یکــ دل سیر اشک در دلتنگی شما آقا.....
دلتنگم
برای کسی که مدت هاست
بی آنکه باشد
هرلحظه
زندگی اش کرده ام...
شنیده ای که میگویند:
یکــ دل نه صد دل عاشق شده است...؟!
حکایت من است...
یکــ دل نه صد دل؛دلتنگم
نمیدونم چرا بین این همه آدم پیله کرده ام به تـــــو
شاید فقط با تـــــو پروانه میشوم...........
اونقدر قشنگ مینوشت که همیشه انشاها و مقاله هاش
رو میزدن رو در و دیوار مدرسه
چون همه بچه ها دوست داشتن اونا رو بخونن؛ یه روز موضوع انشاء این بود:
{در آینده میخواهید چکاره شوید؟}
همه منتظر بودن ببینن طاهره چی مینویسه؛ شروع کرد به نوشتن و یه چند خطی هم نوشت:
ولی بعد هرچی نوشته بود رو خط زد و اینطوری نوشت:
{به من الهام شده که خیلی زود می میرم؛اما با شهادت}
اگه الان هم درس میخونم؛برای دکتر و مهندس شدن نیست؛
فقط برای اینکه خدا رو بهتر بشناسم...
"شهیده طاهره هاشمی"
