امام دل...

فـــــدای آن یـــکـــ قـــطـــره اشکی که در حرمت می دهی.....

هشتمین امام دل...به آستانت سلام دل...دوام عشقت؛دوام دل....

کنج خیابان...

نـشـسـته اسـت کـنج خیـابـان کــــربـــــلا دلــم ...

 این داغ هرگز آرام نمیشود هرگز . . . 

گاهی....

گاهی وقت ها هست که کم میاری...

که دلت تنگ میشود...

که انگار قد تمام دنیا غصه می آید در دل...

که انگار دلت جا ندارد...

آنقدر که بغض هایت سرازیر مشوند و مشوند اشکـــ...

و

گاهی چقدر این؛گاهی وقتها زیاد می شوند...

وگاه و بیگاه می آیند و میهمان شب های تنهاییت میشوند...

آنقدر گاهی زیاد میشوند که تازه می فهمی قد یک دنیا دلتنگی...

...
و....
و....
و.....

شب یا روز....

چه فرقی می کند آقا؛

شب باشد یا روز؟

وقتی آمادنت دیر شده است؛

آسمان دیگر معنایی ندارد؛جــــز دلتنگی.....

دلتنگی هایم را همراه با بغض های فروخورده ام برایت پست سفارشی می کنم....

کاش...

اسمت که می آید

عجیب بارانی میشوم؛؛؛

کاش

آدم برفی بودم

یک شبه در دلتنگی ات آب می شدم.

یازینب کبری س

باب شهادت همچنان  باز است.....

دلاوری دیگر از جمع «مدافعان حرم» پرکشید

روحمان با یادشان شاد

باز به بهانه ی دلتنگی

باز باران بارید!

خیس شد خاطره ها؛

مرحبا بر دل ابری هوا!

مواظبم باش...

من اینجا؛ کنار تـــــو؛ همینجا؛زمین گیرت شدم...........

مهمان همیشه ی تنهایی هایم؛

دلم برایت تنگ شده....

کمی نگاه کامل ام کن

هدایت کن کج رفتن هایم را

مرا به خودت نزدیک کن

یک دل سیر اشک میخواهم و دیگر هیچ.........

بیا و مردانگی کن؛رسوایم نکن

به سرت نزند؛این نوشته هارا بتکانی؛

بگذار در خط خطی های دفترم؛برای همیشه گمنام بمانی!

پ.ن

بازم به بهانه ی دلتنگی....

ببخشید نوشته ام بی سر و سامان است کمی!

بلندای تاریخ

کـــوچکـــ شدی اما به بلندای تــــاریــــخ

مو به مو

من

مو به مو در دلتنگی ات سفید شدم...

بساطم

اشک در بساطم نیست؛

کمی نماز باران بخوان برایم..........