آب و هوای دلم...

این روزها


آب وهوای دلم آنقدر بارانی ست



که رخت های دلتنگیم را



فرصتی برای



خشک شدن نیست....

دربانی دل...

دربانی دل....

ای ساربان...

ایــــ ساربان کــــی بانگـــ رحــیــل سر میدهی؟

دیگر تــابـــی نیست....

خدایا...

بسلامتی خدایی که

هیچ کارش بی حکمت نیست....

نمی آیی...؟

آقا

مــحــض رضـــای بــغــض چــشــمـانــم؛

نـــمـــی آیـــی....؟

باران پوش...

ســــلام 

آقای چــشــمــهای بــاران پـــوش.....

زبان نمی فهمد...

بازم هم یک دور تسبیح آمدنت را التماس کردم

بیا

دلتنگی زبان نمی فهمد!

وطنم...

یکـــ ملتی که زن و مردش؛برای جان فشانی حاضرند؛

و

طلب شهادت می کنند؛هـــیـــچ قدرتی با آن نمی تواند؛مـــقــــابـــله کند!

.

.

.

.

.

وطنم ای شـــکـــو پــــا بـــرجا.....

  

نجاتم بده

جرعه‌ای از آب حیاتم بده...

حضرت معصومه نجاتم بده....

فقط همین...

فقط همین

اللهم اجعل عواقب امورناخیراً.....