ماه عسل...

بسم االله...

نور و فضای مناجات نیمه‌شب

آوای ربنا و ابوحمزه می‌رسد..

کاش برسد صدایم به صدایی

یه وقتایی هست پر از حرفی؛اما نمیدونی ازکجا شروع کنی...همین که داری فکرمیکنی و کلمات و جملات تو سرت میچرخند

پلک میزنی و پهنای صورتت خیس خیس میشه...

وَ أَنَا عَبْدُکَ الضَّعِیفُ الذَّلِیلُ الْحَقِیرُ الْمِسْکِینُ 

 یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ

‏یَا حَبِیبَ قُلُوبِ الصَّادِقِینَ وَ یَا إِلَهَ الْعَالَمِینَ

خدای خوب و مهربون...حرفامو از چشام بخون...

خیلی سخته رجب و شعبان بگذره ولی آدم نشی؛

خدایا آدم نشدم درست اما بیا و بازم مهربونی کن بیا و بازم آسمونیم کن...

یَا مَنْ إِلَیْهِ شَکَوْتُ أَحْوَالِی

 یَا رَبِّ یَا رَبِّ

خدایا من از تو بیمارم...تو خوبم کن؛تــــــــــــو میتونی

+التماس دعا

+ماهتون عسل

سخن محبت آمیز

  

پیامبر(ص)

قَوْلُ الرَّجُلِ لِلْمَرْأَةِ إِنِّی أُحِبُّکِ لَا یَذْهَبُ مِنْ قَلْبِهَا أَبَداً. الکافی

 این سخن مرد به زنش که (دوستت دارم) هرگز از یاد زن نمی رود.

 الکافی ،ج 5، ص 569

محض رضای عشق

اذن دخولمان دهید محض رضای عشق

فقط باش...

گاهی وقتها

هیچی ندارم که بگم...

فقط باید باشی

تاکم نیاورم.

لغزش زبان

یکی از لغزش های زبان

(شوخی نابجا)

 

شوخی از نظر عقل نکوهیده و در شریعت نهی شده است؛چرا که موجب آزار دیگران و انگیزش کینه میشود

و هیبت و وقار انسان را از بین می برد.

موجب خنده ی زیاد میشودکه قلب را می میراندوفرصت ذکر را از انسان میگیرد...

اما مقدار کمی مزاح که از این آفات خالی باشدوبه معصیت خدا منجرنشود ایراد ندارد.

رسول گرامی اسلام(ص) می فرمایند:{من مزاح میکنم؛ولی جز حق نمی گویم.}

نمونه ای از شوخی های پیامبر(ص)

روزی پیامبر(ص) با حضرت علی(ع) مشغول خوردن خرما بود.

ایشان خرماهایی را که میخورد،هسته اش را جلوی حضرت علی(ع) میگذاشت.از این رو هنگامی که از خوردن دست کشیدند

همه ی هسته ها جلوی حضرت علی(ع) جمع شده بود.حضرت فرمود:

یاعلی!

تو چقدر خرما خورده ای!

حضرت علی(ع) عرض کرد:یا رسول الله!

گویا شما خرما ها را با هسته خورده اید!

کُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ ...

وقتی از حسن که بسیار کم استراحت می کرد، می پرسیدم:«چرا استراحت نمی کنی؟»

پاسخ می داد:«روزی فرا می رسد، آنقدر بخوابیم که دیگر نتوانیم از جایمان بلند شویم»

بعد می گفت:« در قبر فرصت زیادی برای خوابیدن و استراحت کردن داریم».  

 شهید حسن غفوریان

یاایهاالعزیز

دستم تهی ست؛راه بیابان گرفته ام

محتاج یک نگاه تو یا ایها العزیز...

یاحسین

او یک رفیق داشت که نامش حسین بود...

+بی سروسامان توأم 

یـــاحسین

طرح همدلی

سلام علیکم

بزرگواران برای شفای بیماری که تازگی مبتلا به سرطان شدن چله ی دعای توسل درنظر داریم

ان شاالله بحق چهارده معصوم شفای عاجل پیدا کنن...

هرکدام از شما بزرگواران که مایل هستید توی چله شرکت کنید با یک صلوات اعلام کنید...

در ضمن چله از روز سه شنبه شروع میشه.

روایت هست که دعای دسته جمعی زودتر مستجاب میشه ان شاالله...

+خداعزتتون بده

+اجرتون با سالارشهیدان

یا فاطِمَهَ الزَّهْراَّءُ یا بِنْتَ مُحَمَّدٍ یا قُرَّهَ عَیْنِ الرَّسُولِ یا سَیِّدَتَنا وَمَوْلاتَنا اِنّا تَوَجَّهْنا 

وَاسْتَشْفَعْنا وَتَوَسَّلْنا بِکِ اِلَى اللّهِ وَقَدَّمْناکِ بَیْنَ یَدَىْ حاجاتِنا یا

وَجیهَهً عِنْدَ اللّهِ اِشْفَعى لَنا عِنْدَ اللّهِ

یاد خدا

آیه شماره 114  سوره مبارکه نحل

بهره برداری از نعمتها

آیه:  فَکُلُواْ مِمَّا رَزَقَکُمُ اللّهُ حَلالًا طَیِّبًا وَاشْکُرُواْ نِعْمَتَ اللّهِ إِن کُنتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ 

ترجمه:پس از آنچه خدا شما را روزى کرده است‏حلال [و] پاکیزه بخورید و نعمت‏خدا را اگر تنها او را مى‏پرستید شکر گزارید 

تفسیر:در اسلام ریاضت و رهبانیّت نیست. «فکلوا مما رزقکم اللَّه»
مصرف در چارچوب حلال مجاز است، نه هر چه بدست آمد. «فکلوا...حلالاً طیّباً»
دستورات دین مطابق فطرت است. خوردنى‏هایى که مطابق طبع انسان باشد، مجاز است. «فکلوا... طیّباً»
دینِ جامع، دستوراتش نیز جامعیّت دارد. هم طهارت ظاهرى را شرط مصرف مى‏داند، «طیّبا» هم طهارت باطنى و حقوقى را. «حلالاً»
روزى را نعمت وهدیه الهى بدانیم، نه محصولِ زرنگى خود. «رزقکم‏اللَّه... نعمت‏اللَّه»
خوردن براى خوردن نیست، براى انجام وظایف است. «فکلوا... واشکروا... تعبدون»
عبادت وبندگى بدون شکر نعمت‏ها نمى‏شود. «واشکروا نعمت‏اللَّه ان‏کنتم ایاه تعبدون» 

تفسیر نور ص 592