بی بهانه

چه زیباست تکرار نامت...

بی بهانه...................

یارب...یارب...یارب...

بزم عشق تو

فضای دل دیوانه ام گرفته است

دوباره پای گنه کارم به بزم عــــــــشـــق تو باز گشته است...

انتظار چشمانت

من و غروب و سکوت و شکستن بغضم...

تو و نیامدن و انتظار چشمانت...

پ.ن دیگر بس است آقای من از سفر بیا

بغض

دلم تنگـــ می شود

چشمانم باران می خواهد

خـــدایـــا...!

فروبردن این همه بغض؛روزه را باطل نمی کند؟!

بپذیرازمن

اشکــ هایم

برگ سبزیست از پشیمانی...

خدایا بپذیر ازمن...

الــــهـــی الــــعـــفـــو

معبودمن

پروردگارمن!

تو آن آفریدگار بی همتای منی که گناهان من؛نعمت های تورا از من بازنداشته و مرحمت های تو را نسبت به من کم نکرده...

والحمدلله رب العالمین

خدایا بگیر از من طعم شیرین خواب را...
میخواهم یکبار دیگر مروارید چشمانم را نذر تو کنم؛نذر باتو بودن...
نذر سجاده و تسبیح و نافله...
نذر یکــ راز و نیاز عاشقانه...

معبود من!
میخواهم شاعری شوم برای تو که ترجیح بند تمام شعرهایش؛سبوح و قدوس است...

خدایا نام تو تمام دریچه های خواهشم را به سمت بی انتهای اجابت می گشاید!

معبود من!
نام تو {تــــطـــمـــئـــن الـــقـــلـــوب} دل بیمار من است!

امام عشق

دلخوشی ام

دیدن"حضرت ماه" است

در غیبت "خورشید عالم تاب"

روزگاریست

روزگاریست ساکن آخرالزمانم و داعیه داره عـــشـــق مولایم

"مهدی"

که به نام ش عاشقی میکنم و بیادش عاشقانه می نویسم

در هرکجا که نشان دلدارم باشد....

یار سفرکرده

با یارسفرکرده بگویید بیاید/

ایـــ یوسف دل؛اهل بکاء صـــبـــر ندارند/

سال هاست که از همه نشانه ی بهار می گیرم ؛و همه تو را نشانم می دهند...

سال هاست میخواهم با تو سخن بگویم برای حماسه آفرین رویاهایم...

سال هاست که به امید کرامتت؛زائـــر توأم...

گل های یاس

می بینی آقا

گل های یاس حیاط قدیمی هم دلتنگ شده اند

شاخه هایشان زیر بار این همه انتظار خم شده است

حرفی نمی زنند؛دلتنگی هایشان را زیر نقاب سکوت پنهان کرده اند...

آقابیا

انتظار کشیدن درد دارد...