حرمـــ حرمـــ

بخوان برای دل تنگم

من الغریب الی الحبیب........

غم نوشت:

مشق های هرشبمــــ :

حـــــرمــــ...حـــرمــــ...

اربابم...

فرمودند:

انقدر باید پشت سر کاروان بدوی؛تا ارباب قبولت کنه؛

شهادت نامه ات رو امضاء کنه؛حـــتـــی اگر

دشمنی چـــون حــــــــر باشی.....

غم نوشت:

اربــــابـــم دریـــابـــم

آقا اجازه

آقا اجازه! ما دلمان تنگ میشود

آقا اجازه! یادشما کرده ایم عجیب

پنجشنبه...

پنج شنبه ای نیست

تا رهگذری

بر بی کسی ام فاتحه بخواند و اشکـــ بریزد

روضه ی ارباب

و باز هم

چای روضه ی ارباب

سرمای وجودم را گرم میکند....

پیدایت نیست...

نمیدانم چرا پیدایت نیست آقا.....؟

بیا و ببار

عمریست نبودنت را در ثانیه های بغض آلودم نفس میکشم؛

روزگار مدام نبودنت را به رخم میکشد و نیامدنت را برایم دیکته میکند

ومن همچنان نمره ام صفر میشود...نیامدنت را هنوز یاد نگرفته ام...

بیا...بیا...بدون تو بغض این فضا باز نمیشود؛

بیا و ببار؛مرا خیس باران کن....

کودک دلم

دوســــت دارمــــــ؛

کــــه کــــودکــــ دلــــم؛

گـــم شـــه تـــو شــــلـــوغــیـــه حـــرمـــ؛

تـــو مـــنـــو پـــنــاه بــــدی؛

اذن خــــیـــمــه گـــاه بـــدی؛

حـــــــســـــیــــن......

خداحافظ محرم

ای روضه خوان ادامه بده اشکــ و آه را...

شعر وداع نه...شور محرم گرفته ام

خــــداحافظ مـــحـــرم...

دلتنگی شما...

گاهی نهایت آرزویم میشود؛

یکــ دل سیر اشک در دلتنگی شما آقا.....