گاهی وقت ها هست که کم میاری...
که دلت تنگ میشود...
که انگار قد تمام دنیا غصه می آید در دل...
که انگار دلت جا ندارد...
آنقدر که بغض هایت سرازیر مشوند و مشوند اشکـــ...
و
گاهی چقدر این؛گاهی وقتها زیاد می شوند...
وگاه و بیگاه می آیند و میهمان شب های تنهاییت میشوند...
آنقدر گاهی زیاد میشوند که تازه می فهمی قد یک دنیا دلتنگی...
...
و....
و....
و.....
خدایا مرا ببخش بخاطر تمام درهایی که کوبیدم و خانه تو نبود...
آیا خدا برای بنده اش کافی نیست؟؟(زمر/36)