حــــرم...حـــرم...حـــرم
گـــرانـــبــهـــا
امام علیه السلام فرمود :
در فتنه ها همچون شتر کم سن و سال باش نه پشتی که سوار شوند و
نه پستانی که بدوشند
بخل ننک است و ترس نقصان و فقر شخص زیرک را از
بیان دلیلش گنگ می سازد . و شخصی که فقیر است در شهرش غریب است .
علم میراث گرانبهائی است و آداب لباس فاخر و زینتی
است و فکر آئینه ای است صاف .
تعجب کنید از این انسان که با یک قطعه پی می بیند با قطعه
گوشتی سخن می گوید . و با استخوانی می شنود و از شکافی نفس می کشد
[و این کارهای بزرگ و حیاتی را با این وسائل کوچک انجام می دهد] .
با مردم آنچنان معاشرت کنید که اگر بمیرید بر مرگ شما اشک
ریزند و اگر زنده بمانید به شما عشق ورزند.
خـــوش بـــحـــالــت
که سرت با حال و هوای شهادت گرم است
دارَد دوبــاره " حــال ُ هــَــوا " فـــرق میکــُـنـد
............
مــ♥ــادر
رخ فرزند نبیند سخت است...
بر دامن مادر شهیدان صلواتــــــ
برگرفته از کتاب حیات عارفانه امام علی(ع)،حضرت آیت الله جوادی آملی،ص۶۲
دو شتر فربه برای رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم به عنوان هدیه فراهم شد
.آن حضرت… به اصحاب فرمود: آیا در بین شما کسی است که دو رکعت نماز با وضو وخشوعِ تمام، اجزا و شرایط آن را به جا آورد
و به هیچ وجه درباره دنیا نیندیشد،
تا من یکی از دو ناقه را به او بدهم. فقط علی بن ابیطالب(علیه السلام) مدعی شد و… چنین نمازی را انجام داد.
جبرئیل نازل شد وعرض کرد:خدا بر تو سلام می کند ومی گوید یکی از دو شتر را به علی(علیه السلام) عطا کن.
رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: شرط،آن بود که به چیزی از امور دنیا فکر نکند
و علی(علیه السلام) در تشهد به فکر این بود که کدام شتر را دریافت کند.
جبرئیل گفت… فکر علی(علیه السلام) آن بود که فربه تر وبزرگتر را بگیرد ونحر کند وبرای وجه الله صدقه دهد
واین فکرْ الهی بود، نه دنیایی...
و رسول گرامی صلی الله علیه و آله و سلم گریست ...
و هر دو شتر را به علی بن ابیطالب(علیه السلام) داد. آن حضرت نیز هر دو شتر را نحر کرد و هر دو را صدقه داد.