خدایا...

بسلامتی خدایی که

هیچ کارش بی حکمت نیست....

نمی آیی...؟

آقا

مــحــض رضـــای بــغــض چــشــمـانــم؛

نـــمـــی آیـــی....؟

باران پوش...

ســــلام 

آقای چــشــمــهای بــاران پـــوش.....

زبان نمی فهمد...

بازم هم یک دور تسبیح آمدنت را التماس کردم

بیا

دلتنگی زبان نمی فهمد!

وطنم...

یکـــ ملتی که زن و مردش؛برای جان فشانی حاضرند؛

و

طلب شهادت می کنند؛هـــیـــچ قدرتی با آن نمی تواند؛مـــقــــابـــله کند!

.

.

.

.

.

وطنم ای شـــکـــو پــــا بـــرجا.....

  

نجاتم بده

جرعه‌ای از آب حیاتم بده...

حضرت معصومه نجاتم بده....

فقط همین...

فقط همین

اللهم اجعل عواقب امورناخیراً.....

دل دل

دل دل می کند

دستی که

دوست ندارد برای غیر تو بنویسد.....

کاش

باران بگیرد

تا

هوای خواستنت پـــاک شود....

دورت بگردم...

کربلا...

دورخودت اگه نشد دور عکست میگردم ....

بند دل آدم ها...

خدایا

ببخش که گنده تـــر از دهانم حرف میزنم؛

اما من دلم...

خدایا 

روزگارت با من و زندگیم بد تا کرد؛خدااااااااااااااا بند دل آدم ها کجاست؟

که گاهی با یک اسم "پاره" میشود؛

نشانم میدهی؟

خدایا

بعد از این همه پر پر زدن؛چه شد شلمچه ی من؟؟؟

غم نوشت:

معنی کور شدن را گره ها می فهمند

قصه ی تلخ مرا سر سره ها می فهمند